Zrozumienie natury

 Każda chwila naszej egzystencji jest jak jakiś kwiat, który rośnie w nas, a natura zapewnia, że każdy z tych kwiatów ma swoją porę, czas i moment do rozkwitnięcia. Nie można zmusić kwiatu do pęknięcia, mało tego, nie można go nawet przekonać.

 W pierwszym tygodniu grudnia,gdy pogoda stała, będzie zima długo biała.

 Natura nigdy nie jest okrutna: jest zawsze nieskończenie mądra, piękna i absolutnie prawdziwa. To nie my ją niszczymy, ale siebie.

 Natura ma niezawodne zdolności, aby nas uspokajać. Znajdź niezakłócony kąt na świecie i wciąż można znaleźć naturę, wprowadzającą nas w stan spokoju, który nie jest łatwo dostępny w naszym codziennym zgiełku.

 Byłoby lato dłuższe, żeby nie zima.

 Łąka pełna różnokolorowych kwiatów nie jest w stanie istnieć bez ciągłej, niezauważalnej dla oka pracy setek małych insektów. To właśnie one przyczyniają się do osiągnięcia jej pełni. Natura nie jest samowystarczalna, przyroda równoważy jej rytm.

 Choć już w kwietniu słonko grzeje, nieraz pole śnieg zawieje.

 Człowiek jest cześcią przyrody, a jego walka z nią jest bez sensu, jest jego walką przeciwko sobie. Jeżeli zniszczona zostanie natura, zginie też gatunek ludzki. Zniszczony zostanie, aby przeniknąć do człowieka, najpiękniejsza część natury. Program walki z degradacją środowiska naturalnego nie może być pozostawiony tylko w rękach rządu. Każdy z nas jest odpowiedzialny - musi zrozumieć, że ma obowiązek chronić naturę, ma jego małą cześć jak swoje miejsce do życia, swoje miejsce do pracy.

 Jest czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono.

 Natura nie potrzebuje człowieka. Człowiek potrzebuje natury. Natura to nie miejsce do odwiedzenia, to dom. Biorąc pod uwagę, że zniszczyliśmy jej większość, nie powinniśmy być zdziwieni, jeśli zdecyduje się nas wyplenić.