Nigdy nie żałuj, że kogoś pokochałeś. Zawsze żałuj, że kogoś zranione, bo zraniona dusza do końca życia pamięta ból. A serce, które pokochało, zawsze będzie umiało kochać dalej.
Człowiek najbardziej boi się siebie, swych emocji, uczuć, bo wie, że są prawdziwe, że to, co najsilniejsze, pochodzi z jego wnętrza. Dlatego stwarza iluzje, żeby umknąć od prawdy o sobie.
Kiedy mówią, że czas leczy rany, to kłamią. Przyzwyczajenie do bólu to nie to samo co jego zniknięcie.
Nie oceniaj człowieka po tym, jak traktuje swoich równych, ale po tym, jak traktuje swoje niziny.
Każdy człowiek jest wyjątkowy. Zaczynał od innego miejsca, przeszedł przez różne miejsca, posiada inne doświadczenia. Każda ścieżka jest inna, dlatego nie ma dwóch takich samych punktów widzenia.
Ludzie boją się zmian, ponieważ wolą milion razy cierpieć, niż spróbować coś nowego. Nawet jeśli doznali już rozczarowania, wciąż wybierają to, co jest im znane.
Każdy człowiek jest kimś wyjątkowym, niezależnie od tego, co robi, czym się zajmuje, to jest wyjątkowy, a wewnętrzna siła, którą ma, pozostaje niewykorzystana do końca życia, ponieważ nie znamy jej pełnego potencjału.
Najlepszym sposobem na przewidzenie przyszłości jest jej kreowanie. To, kim jesteśmy dzisiaj, wynika z naszych myśli wczoraj, a nasze obecne myśli budują nasze życie jutro: nasze życie jest dziełem naszej umysłu.
Żaden człowiek nie zasługuje na to, aby go przecenili. To boli... Tworzy przestrzeń dla iluzji. Dla błędów. Dla rozczarowań. Lepiej jest być trochę niedocenionym. Przez siebie i przez innych.
Nie szukałem tej, której można pokochać, ale tej, bez której nie można żyć. W rzeczywistości, to nie ja ją znalazłem, ale ona mnie.
