Mądry człowiek mówi, gdy ma coś do powiedzenia. Głupiec mówi, bo musi coś powiedzieć. Przez swoje milczenie można powiedzieć więcej niż słowami.
Są na świecie rzeczy, które widzi się tylko oczyma duszy. Najmniejsze z nich są cenniejsze od tych, które można zważyć.
Ludzie nie są z natury ani dobrzy, ani źli. To, jakimi się stają, w dużej mierze zależy od okoliczności, w jakich przyszło im żyć.
Człowiek jest tylko wtedy prawdziwie człowiekiem, gdy to, co w nim najbardziej osobiste, staje się prezentem dla innych. W taki sposób jego najgłębsza prawda wnika w jego relacje z innymi.
Każdy człowiek jest wyjątkowy. Zaczynał od innego miejsca, przeszedł przez różne miejsca, posiada inne doświadczenia. Każda ścieżka jest inna, dlatego nie ma dwóch takich samych punktów widzenia.
Zachowaj dobre nastawienie, a otaczające Cię osoby poczują to. Twoja energia jest zaraźliwa - zarażaj dobrem, a nie marnuj sił na negatywności.
To, co najcenniejsze w człowieku, to niezdolność do przejścia przez pewne granice. To, co mówi: dość. To jest człowieka godność.
Jesteśmy tym, co nazywamy przypadkami personelu. Każda z nas ma inną historię, inną pracę, inny charakter. Ale mamy wspólne cechy: solidarność, zaangażowanie, determinację. I każda z nas jest ważna, bo każda jest potrzebna.
Łatwiej jest mędrkować na tematy ogólne niż zrozumieć konkretnego człowieka, bo zrozumienie wymaga udziału osobowości, a mędrkowanie – tylko intelektu.
Świat bez człowieka byłby piękny, ale byłby światem. Człowiek tragicznie zamienia go w naturę. Czytelnik wie, o co chodzi.
