Siła Charakteru

 Niemal każdy potrafi przetrwać różne przeciwności losu. Ale prawdziwą miarą człowieka jest to, jak zachowuje się podczas luksusu.

 Nigdy nie będziemy mieli silnej poczucie samooceny, jeśli inny człowiek, sytuacja lub zdarzenie ma moc określania naszej wartości.

 Ludzie są jak herbatki: nie można poznać ich prawdziwej mocy, dopóki nie wrzucisz ich do gorącej wody.

 Nie szanuję, nie bronię żadnej idei, żadnej prawdy, które niosą nienawiść, lekceważenie względem jakiejkolwiek grupy ludzi, które nie pozwalają mi patrzeć na tę grupę bez uprzedzeń, bez spokoju ducha.

 Nie od dziś wiadomo, że człowiek staje się tym, na co patrzy, em nad czym się zastanawia, czym żyje. Również zachowuje się zgodnie z tym, jak rozumie siebie, jak rozumie swoje powołanie, swoją misję w historii, swoje miejsce wśród innych ludzi.

 Uczucia są największą i najwspanialszą energią życia. Często zdarza się, że pomimo przeciwności losu to właśnie one dają nam siłę do walki. Zapominamy o nich, poniżamy, ale one mimo wszystko trwają, by przypominać nam o tym, co w życiu jest najważniejsze.

 Dwie rzeczy napełniają umysł zdumienia i podziwu: niebo gwiaździste nade mną i moralny zakon we mnie.

 Człowiek jest wcale nie człowiekiem, dopóki nie zdołał zakwestionować w sobie człowieka. Dać człowiekowi pełną jego miarę, to znaczy pojąć go jako problem, którego rozwiązanie oznacza zarazem przekreślenie tego, co od niego oczekujemy.

 Nie oceniaj człowieka po tym, jak się zachowuje przy twoim sukcesie, tylko po tym, jak się zachowuje, kiedy Ty masz problem.

 Pamiętaj, że twoja osobowość jest pierwszą rzeczą, która wpada ludziom w oczy. Bądź silny, niezależny, ale przede wszystkim bądź sobą. Nie pozwól, żeby ktoś inny decydował o tym, kim jesteś.