Znaczenie jednostki

 Jednym z najtrudniejszych zadań człowieka jest nauczenie się, by zamiast na siebie patrzeć, patrzeć na innych. Trzeba zrozumieć, że jesteśmy wszyscy częścią tej samej całości.

 Żyć nie umierać to niesie pohorbowanie nad nami, jak źle jest pojęte i jak zdrożone do ciała.

 Wielkość człowieka nie polega na tym, jak dużo bogactwa zdobył, ale na jego uczciwości i jego zdolności do poznawania prawdy.

 Wąska droga charakteru prowadzi nas do wielkoprzestrzennego świata duszy, miłości, szczęścia, godności i prawdy, które stanowią kwintesencję życia.

 W swoim życiu zawsze wybierałem trudniejszą drogę, gdy miałem jakiekolwiek wątpliwości. Myślę, że to jest jedno z podstawowych wyjaśnień dlaczego osiągnąłem coś więcej niż przeciętna osoba.

 Ludzie są zawsze wyjątkowi. Nie ma dwóch identycznych ludzi. Tak samo jak nie ma dwóch identycznych liści na drzewie. Nie ma dwóch identycznych kamyków na morskim brzegu. Każdy jest inny, każdy jest wyjątkowy, każdy zasługuje na szacunek.

 Człowiek ma tyle godności, na ile sam sobie jej uznaje. Można go poniżać, można krzywdzić, można przewrotnie oskarżać – jeżeli on sam nie podziela opinii nieprzyjaciół, jest niezwyciężony.

 Nie oceniaj człowieka po tym, jak traktuje swoich równych, ale po tym, jak traktuje swoje niziny.

 Często zastanawiałem się, jak to jest, że najskromniejsi ludzie są najmądrzejsi. Potem zrozumiałem, że to siła wewnętrzna, która pochodzi z pewności siebie, i nie muszą oni niczego udowadniać innym.

 Tylko nieliczni potrafiązrozumieć, jak wiele można osiągnąć głębokim zrozumieniem siebie. Płynie stąd wewnętrzna siła i poczucie spokoju, które niezależne są od zewnętrznych okoliczności.