Często rozmawiamy o pewnych osobach, mówimy o nich 'oni'. 'Oni' powinni zrobić to, 'oni' powinni zrobić tamto. Ale kto to jest 'oni'? To my. My jesteśmy jedynymi, którzy mogą wprowadzić zmiany. Jeżeli czekamy na 'nich', nic się nie wydarzy.
Wielką sztuką jest umieć zrozumieć, co ktoś próbuje nam powiedzieć. Czy to przez słowa, czy przez milczenie. W drugim przypadku jest to trudniejsze, ale tym bardziej satysfakcjonujące.
Jesteśmy tym, co w swoim życiu kochamy, a najbardziej tym, co kochamy z pasją.
Nie musisz być geniuszem, ani milionerem, ani mieć specjalnych szczególnych talentów. Potrzebujesz tylko perspektywy, dystansu do siebie i dość odwagi, aby być sobą.
Siła perswazji jest niekiedy większa niż siła prawdy, ale zawsze mniejsza od siły prawdziwych uczuć.
Nigdy nie oceniaj człowieka po tym, jak traktuje swoich równych, ale po tym, jak traktuje tych, którzy nie mogą mu się odwdzięczyć.
Nie ma człowieka, który by nie miał jakiegoś daru przekonywania: oto jeden śmieszy, inny wzbudza litość, ten straszy, ów zaskakuje, tamten wdzięczy - ale wszyscy wymagają cierpliwości.
To, co najcenniejsze w człowieku, to niezdolność do przejścia przez pewne granice. To, co mówi: dość. To jest człowieka godność.
Niektórzy ludzie przechodzą przez nasze życie i znikają bez śladu, inni zostawiają blizny na sercu, a są tacy, którzy pozostawiają pustkę, bo gdzieś w środku zawsze będą nam brakować.
Najważniejsze jest nie tak bardzo to, czy ludzie, którym pomagamy, będą umieli lepiej czytać i pisać, ale to, czy stają się ludźmi o wartościach humanitarnych, czy potrafią współpracować z innymi, czy są odpowiedzialni, czy umieją kochać.
