Nie jesteś odpowiedzialny za to, co otrzymałeś, ale jesteś za to odpowiedzialny, co z tym zrobisz. Stań się twórcą swojej własnej historii, a nie ofiarą czyjejś innej opowieści.
Stwórca, kiedy robił człowieka, wdzięknym go uczynił i nadał mu moc. Potem, dodawszy mu mądrość i umiejętność do zrozumienia prawdy, jedynie nie odsłonił mu tajemnicy bytu. Tak właśnie został stworzony człowiek, równocześnie piękny i niewygodny.
Najważniejsze jest, aby znaleźć spokój w souladu z samym sobą. Poznać swoje wady i zalety, docenić je i nauczyć się z nimi żyć. Pokochać siebie za to kim się jest, to pierwszy krok do akceptacji przez innych. Ale pamiętaj, że nie wszyscy są godni Twojej uwagi, czasu i miłości. Szanuj siebie i swoje emocje.
Niektórzy ludzie są nieszczęśliwi, bo widzą w sobie niedoskonałości, które nie mają; inni są nieszczęśliwi, bo są świadomi swojich niedoskonałości, ale nie chcą ich naprawić; jeszcze inni są nieszczęśliwi, bo są świadomi swoich niedoskonałości i chcą je naprawić, ale nie mogą.
Czasami tęskni się za osobą, której się nie zna, a nie za tą, którą się zna. Tęsknota ta jest nieuzasadniona, ale nie można jej zignorować.
Nie oceniaj człowieka po tym, jak traktuje swoich równych, ale po tym, jak traktuje swoje niziny.
Nigdy nie lekceważ siły człowieka, który wie co chce. Jego determinacja, ciężka praca i konsekwencja potrafią przenosić góry. Możesz się od niego nie zgodzić, ale nie możesz go zignorować.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, co daje
Nie na złość nam Bóg daje trudności, być może chce przez to, sprawdzić naszą miłość do innych ludzi, a przede wszystkim do Niego samego.
Nie można żyć swoim życiem tylko pomagając innym. Musisz czerpać z własnej mocy i zdrowia, aby dostrzec, jak ważne jest twoje życie. Możesz pomagać innym, ale najpierw musisz zadbać o siebie.
