Praca, którą lubimy, staje się pasją. Pasja, którą realizujemy, staje się pracą.
Praca nadaje wszystko sens. Bez pracy, życie staje się puste i bez sensu. Praca jest tym, co nadaje cel każdemu dnia i sprawia, że czujemy się wartościowi. To, co osiągamy przez pracę, stanowi naszą wartość jako ludzi.
Praca daje człowiekowi nie tylko możliwość utrzymania, ale też poczucie wartości, sensu życia. Bez pracy człowiek traci swoją godność, staje się zależny, bezradny.
Kiedy pracujesz, regularnie przekraczając swoje granice, nie z powodu konieczności, ale z powodu autentycznej potrzeby, to znaczy, że twoja praca staje się pasją.
Praca jest niezwykłym elementem naszego życia. Nie jest ani darem, ani karą, ale sposobem na osobisty rozwój, duchowe zrozumienie i prawdziwe szczęście. To więcej niż tylko środek do zdobycia środków do życia.
Praca kocha myśl, a najbardziej myśl, która była już na początku czynem. Najlepsza praca to taka, która przychodzi sama. Taka, która przeróżnymi drogami wchodzi do człowieka i nie daje mu spokoju.
Praca jest najwięcej ceniona i najmniej ceniona ze wszystkich form aktywności człowieka. Wymaga to od nas wiele poświęceń, ale z drugiej strony daje nam poczucie spełnienia, ułatwia nam przeżyć życie na własnych zasadach.
Praca, która nie przynosi zadośćuczynienia, jest niewolnictwem, najgorszym rodzajem niewolnictwa. Przyjemności trzeba szukać tam, gdzie wykonuje się swój obowiązek, a nie poza nim.
Praca nad sobą to najważniejsze zajęcie, które można sobie wyobrazić. Nadaje sense nasza codzienności i sprawia, że dzień po dniu stajemy się lepszymi ludźmi.
Praca nie jest człowiekiem, nie ma prawa domagać się od nas poświęcenia życia.
