Praca nie jest karą, jest darem. Dzięki niej zdobywamy nie tylko środki do życia, ale również rozwijamy umiejętności, realizujemy pasje, ucymy się dyscypliny, doświadczamy satysfakcji i spełnienia. Praca daje nam cel i pozwala wnosić wartość do świata.
Praca nad swoim ciałem to jedno, ale praca nad swoim umysłem to kolejny poziom. Włożenie wysiłku w ulepszanie swojej wydajności umysłowej i emocjonalnej jest jedną z najważniejszych rzeczy, które można zrobić w swoim życiu.
Praca to coś więcej niż sposób zarobienia na życie. To sposób, na które patrzymy na siebie i na uniwersum.
Praca nie jest czymś złym, co należy unikać. To jest nasza droga do ulepszenia, sposób na rozwijanie umiejętności, doskonalenie zdolności i odkrywanie nowych talentów.
Praca, która nie przynosi zadośćuczynienia, jest niewolnictwem, najgorszym rodzajem niewolnictwa. Przyjemności trzeba szukać tam, gdzie wykonuje się swój obowiązek, a nie poza nim.
Nie śni się by pracować, pracuje się by śnić. Jeśli praca staje się twoim życiem to przestajesz żyć, a zaczynasz jedynie egzystować.
Kiedy kochasz to co robisz, nie jesteś nazywany pracującym. Jestem bardzo szczęśliwy, mogąc robić co kocham.
Sukces to nie koniec, porażka to nie katastrofa, to jedynie determinacja, że jesteśmy na właściwej drodze. Praca to coś, co dajemy od siebie, ale satysfakcja to coś, co dostajemy w zamian.
Praca bez miłości sprawia, że jesteśmy niewolnikami. Nieważne, czy pijesz szampana w pięknej willi, czy pijeszkową bimbrę pod mostem. Alkohol jest tym samym. Praca, którą wykonujemy bez miłości, jest niewolą.
Praca bez pasji jest niewolnictwem. Spraw, aby to co robisz miało sens, a pasja obudzi się w Twoim sercu niczym drzemiący wulkan.
