Praca bez refleksji, krytyki, bez wiedzy i miłości staje się niewolą. Szczęściem jest pracować na rzecz ludzi, których kocha się najbardziej.
Praca ciężka i trud, to nie kara, to jedna z najcenniejszych umiejętności życiowych. Bez poznania trudu pracy, tracimy zdolność docenienia jej wartości.
Praca to miłość uczyniona widoczną. A jeżeli nie możesz pracować z miłością, ale tylko z odrazą, lepiej jest, żebyś opuścił swoją pracę i usiadł u bramki świątyni i brał jałmużnę od tych, którzy pracują z radością.
Najlepszą drogą do przewidzenia przyszłości jest tworzenie jej. Najważniejsza rzecz w komunikacji to słuchać to, czego nie usłyszano. Skutecznym liderem jest ten, kto potrafi uznać swój własny brak wiedzy i jej poszukiwać.
Praca, którą wykonujemy, jest rzutem naszej osobowości. Dajemy z siebie wszystko, albo z zupełnym obojętnością. Tylko pasja, zaangażowanie i ciągłe dążenie do celu mogą prowadzić do prawdziwego sukcesu.
Pracuj jakbyś miał żyć wiecznie, żyj jakbyś miał umrzeć jutro. I pomnij, że praca nad sobą jest najpiękniejszą i najczystszą z mieszkań bóstwa w człowieku.
Praca, którą wykonujesz zawodowo, powinna być pasją. Dopiero wtedy stajesz się naprawdę wolnym człowiekiem. Jeśli praca nie jest pasją, to jest zniewoleniem.
Praca bez pasji jest jak jedzenie bez smaku. Człowiek musi robić to co kocha, a nie to co musi. Dopiero wtedy praca staje się przyjemnością, a nie obowiązkiem, i przynosi prawdziwą satysfakcję.
Praca, która cieszy, to zasługa szczęścia. Ale praca, która daje satysfakcję, to zasługa umiejętności.
Praca nie jest czymś, co powinno zabierać twoje życie. To powinno być coś, co dodaje wartości do twojego życia. Bez prawdziwej pasji i zadowolenia z tego, co robisz, trudno jest odnaleźć prawdziwe spełnienie.
