Cierpliwość w pracy

 Praca bez miłości jest niewolą. Nie trzeba się cieszyć z niej ani jej zawsze chcieć, ale trzeba ją przynajmniej lubić. Bez tego nie ma błogosławieństwa.

 Bez muzyki życie byłoby błędem. Każda sztuka, każda filozofia ma na celu zbawić od pracy, tzn. od bezzmyslności, od niewoli.

 Praca nie jest czymś, co musisz robić kiedy nie jesteś wystarczająco bogaty, by cieszyć się życiem. Praca jest tym, co czyni życie interesującym, a także daje ci poczucie celu i samoocenę.

 Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień w życiu.

 Praca może być albo początek naszych cierpień, albo początek naszej radości. To od nas zależy, jaki obraz pracy malujemy w naszym umyśle.

 Pracuj najszybciej jak możesz. Praca jest synergią siły i sprytu. Spryt to zdolność do myślenia, ale myślenie to tylko połowa roboty. Drugą połową jest siła, a siła przychodzi z szybkością.

 Twoje występowanie na scenie życia będzie tak dobre, jak Twoje występowanie za kulisami. Tam gdzie nikt nie obserwuje. Tam gdzie wiele osób przestaje dawać z siebie wszystko.

 Twoja praca stanie się lekka, kiedy przestaniesz o niej myśleć jako o obowiązku i zaczniesz myśleć o niej jako o szansie na wyrażenie siebie.

 Bez pracy nie ma kołaczy. Kto nie próbuje, nie wie jak to jest. Kto nie pracuje, ten nie pomaga sobie ani innym. Kto nie pracuje na sukces, ten pracuje na porażkę.

 Czytanie powinno służyć do myślenia. Myślenie nie uczy się jednak z książek, ale z praktyki. Wszystkie książki same w sobie są martwe, one tylko czytelnik budzi do życia. Każdy musi więc sam kadłub jaki zbudował uwolnić i tym kiełbaskiem po morzu przepływać, pracować dodatkowo trzeba, bo inaczej nawet dobry kadłub pomoże człowiekowi niewiele.