Praca jest podstawowym warunkiem wszelkiego dobra, zarówno materialnego, jak i duchowego. Nie ma nic za darmo. Jeżeli coś kosztuje mniej pracy, to dlatego, że ktoś inny włożył więcej swojej pracy.
Praca to miłość uczyniona widoczną. A jeżeli nie możesz pracować z miłością, ale tylko z odrazą, lepiej jest, żebyś opuścił swoją pracę i usiadł u bramki świątyni i brał jałmużnę od tych, którzy pracują z radością.
Praca to coś więcej niż środki do życia - to fundamentalny aspekt ludzkiej godności. To więcej niż tylko zarabianie na życie. To aspiracja do postępu, do lepszej, bardziej stabilnej i bezpiecznej przyszłości. To środek do osobistego rozwoju, pokonywania biednienia i budowania sprawiedliwego społeczeństwa.
Praca bez miłości wydaje ci się niewolą. Ale jeśli kochasz to, co robisz, stanie się ona pasją, wolnością i nową formą duchowości.
Nie ma takiej rzeczy jak zbyt wiele pracy, jest tylko zbyt mało czasu. Największą satysfakcją jest zobaczyć efekty swojej pracy, a doświadczenie to to, co zdobywasz, gdy nie dostajesz tego, czego chcesz.
Praca bez przyjemności staje się zniewoleniem. Człowiek powinien pracować nie tylko po to, by żyć, ale żyć po to, by coś tworzyć. W przeciwnym razie życie staje się ciężarem, a nie przygodą.
Praca bez miłości wydaje się karą, a z miłością staje się przyjemnością. Każdy powinien wykonywać swój zawód z pasją i zaangażowaniem, bo wtedy nawet najtrudniejsze zadania staną się łatwe.
Praca jest czymś więcej niż tylko środkiem do zarabiania pieniędzy, to sposób na znalezienie siebie we własnych umiejętnościach i darach. A prawdziwą nagrodą jest spełnienie i satysfakcja, które przychodzą z wtajemniczenia się w swoją pracę.
Praca to największa, najważniejsza i najtrwalsza część naszego życia, a szczęście zależy od zadowolenia, które nam daje. Praca jest najważniejszym narzędziem kształcenia charakteru.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nigdy więcej w życiu nie będziesz musiał pracować. Pasja do tego, co robisz, daje prawdziwą satysfakcję i spełnienie.
