Praca bez miłości jest niewolą. Nie trzeba się cieszyć z niej ani jej zawsze chcieć, ale trzeba ją przynajmniej lubić. Bez tego nie ma błogosławieństwa.
Praca nad swoim ciałem to jedno, ale praca nad swoim umysłem to kolejny poziom. Włożenie wysiłku w ulepszanie swojej wydajności umysłowej i emocjonalnej jest jedną z najważniejszych rzeczy, które można zrobić w swoim życiu.
Praca prawdopodobnie zapełni połowę twojego życia, więc najlepiej jest, gdy jesteś naprawdę zadowolony z tego, co robisz. A jedynym sposobem na zadowolenie z tego, co robisz, jest uwielbianie tego, co robisz.
Praca jest nieodłącznym elementem naszego życia. Wypełnia większość naszego czasu, kształtuje naszą tożsamość i daje poczucie spełnienia. Praca jest źródłem naszej autonomii, daje nam poczucie bezpieczeństwa i stabilności. Bez pracy nie jesteśmy niczym, z pracą stajemy się kimś.
W życiu nie chodzi o to, by dostać dobry zestaw kart, ale o to, by dobrze grać złymi, które ci się dostały. Wygra ten, kto potrafi najmniej marudzić, najrzadziej się poddaje i jest najbardziej zdeterminowany, to nie talent czy szczęście, ale wytrwałość jest kluczem do sukcesu.
Praca, którą lubisz, usuwa z życia łańcuch niewolniczej rutyny i zmienia go w łańcuch złoconych dni pełnych zadowolenia.
Pracować - to znaczy walczyć z Trudnościami i Przeciwnościami, to wytrwać do końca, to nie odstępować od celu, na którym zależy nasze Serce.
Sukces to nie jest klucz do szczęścia. Szczęśliwość to klucz do sukcesu. Jeżeli kochasz to, co robisz, odniesiesz sukces.
Praca bez refleksji, samokrytyki, ciągłego sprawdzania efektów i poprawiania błędów to nie praca, ale zabijanie czasu, a czas to życie, więc jest to rodzaj samobójstwa.
Pracy, której nie kochasz, nie da się ukochać, bo jest jak złożony zegar, gdzie każda część musi doskonale pasować. A jeśli coś nagle przestaje, trzeba to natychmiast naprawić, inaczej cała machina się zatrzyma.
