Praca bez pasji jest jak jedzenie bez smaku. Tylko dążenie do celu, do którego naprawdę chcesz dotrzeć, sprawia, że wstajesz rano z entuzjazmem, a kończysz dzień ze spełnieniem.
Praca jest najwyższą formą egzystencji człowieka. Dlatego też odcinasz człowieka od pracy, zamykasz go w sytuacji bezczynności, skazujesz go na niebyt, skazujesz na to, żeby sam sobie zadał pytanie o sens swojego jestestwa - czy to jest człowieczeństwo?
Nie oglądaj się za siebie, idź do przodu. Pracuj i nie trac czasu na to, co było, bo to nie wróci. Żyj teraz i tu. Poświęcaj swój czas i energię na teraźniejszość, bo tylko ona jest dla ciebie ważna i prawdziwa.
Nie o to chodzi, aby pracować jak najwięcej. Chodzi o to, żeby produkować jak najwięcej. W naszym społeczeństwie coraz częściej zapominamy o tej różnicy. A to jest różnica fundamentalna.
W życiu nie chodzi o to, by dostać dobry zestaw kart, ale o to, by dobrze grać złymi, które ci się dostały. Wygra ten, kto potrafi najmniej marudzić, najrzadziej się poddaje i jest najbardziej zdeterminowany, to nie talent czy szczęście, ale wytrwałość jest kluczem do sukcesu.
Nie jest ważne, co robimy, ale jak bardzo kochamy to, co robimy. Każda praca ma wartość, jeżeli jest wykonywana z miłością.
Kto kocha to, co robi, nie pracuje ani jednego dnia w życiu. Pasja to potężna siła, która sprawia, że praca staje się przyjemnością, a droga do celu ciekawą podróżą.
Praca bez pasji jest jak jedzenie bez smaku. Człowiek musi robić to co kocha, a nie to co musi. Dopiero wtedy praca staje się przyjemnością, a nie obowiązkiem, i przynosi prawdziwą satysfakcję.
Praca daje człowiekowi poczucie godności i niezależności. Praca jest źródłem ducha, kształtuje charakter i buduje osobowość.
Praca jest nieodłączną częścią człowieka. Pracujemy, żeby żyć, rozwijać się i spełniać nasze marzenia. Praca daje nam poczucie wartości i pomaga nam celebrować naszą ambicję. Bez ciężkiej pracy, trudno osiągnąć coś wartościowego.
