Praca uczciwie wykonana daje człowiekowi wewnętrzną satysfakcję, że przyczynił się do dobra społecznego. To nie tylko obowiązek, ale i przywilej.
Praca jest w zasadzie sprzeciwem wobec zasypiania w życiu. Praca to jest coś, co mi nie pozwala zostawić życia innym, co nie pozwala mi uciec od odpowiedzialności, od siebie.
Praca jest tylko częścią życia, nie całym życiem. Nie pozwól, aby zdominowała Twoje dni i noce. Znajdź równowagę między pracą a życiem prywatnym. Bądź efektywny, ale pamiętaj o odpoczynku. Twój czas jest cenniejszy niż pieniądze.
Nie o to chodzi, aby pracować jak najwięcej. Chodzi o to, żeby produkować jak najwięcej. W naszym społeczeństwie coraz częściej zapominamy o tej różnicy. A to jest różnica fundamentalna.
Praca może zająć całe twoje życie, jeśli pozwolisz. Pamiętaj, że istnieje coś takiego jak równowaga. Znajdź swoje szczęście we wszystkim, co robisz.
Praca zbliża człowieka do człowieka, rozwija miłość własną, pozwala człowiekowi spojrzeć na siebie z pewnym zadowoleniem i szacunkiem
Pracuj ciężko, ale nie zapomnij o swojej pasji. Trudno jest osiągnąć sukces, gdy robisz coś, co nienawidzisz. Umiłuj swoją pracę, a przestanie być dla ciebie pracą.
Praca, która nas pasjonuje, prowadzi do perfekcji. Największa potrzeba dzisiejszego świata to nawrócenie do prawdziwej pracy, to znaczy do odkrywania i rozwijania swoich własnych możliwości.
Pracuj najszybciej jak możesz. Praca jest synergią siły i sprytu. Spryt to zdolność do myślenia, ale myślenie to tylko połowa roboty. Drugą połową jest siła, a siła przychodzi z szybkością.
Praca jest najbardziej naturalnym zwierciadłem naszej osobowości, jest jedynym równie powszechnym i skutecznym środkiem określania naszej wartości społecznej, jak narodowość, płeć czy wiek. Gdy pracujemy, dajemy coś od siebie, nie tylko w zamian za otrzymywane korzyści, ale jako wyraz naszej tożsamości.
