Praca nie jest karą, jest błogosławieństwem. To szczęście, że możemy pracować. Mądrej głowie dość dwie ręce pracy.
Praca to coś więcej niż tylko zdobywanie środków do życia - powinna być okazją do tego, aby pokazać, jaką mamy wartość - jako ludzie.
Praca daje człowiekowi poczucie wartości, dyscyplinę i cel do dążenia. Bez pracy człowiek staje się bezradny i zniechęcony.
Zawsze sądziłem, że praca to nie tylko konieczność zarobkowania, ale i pewna moralność, sens, cel. Życie bez pracy mi się wydaje płą tanim. Podobnie zresztą i praca, która nie sprawia przyjemności.
Decydując się na pracę, której nie lubisz, będziesz cierpiał całe swoje życie z powodu poczucia, że trwonisz czas. Praca, którą naprawdę kochasz, daje ci wolność, nie niewolę.
Praca bez pasji jest jak jedzenie bez smaku. Tylko dążenie do celu, do którego naprawdę chcesz dotrzeć, sprawia, że wstajesz rano z entuzjazmem, a kończysz dzień ze spełnieniem.
Naprawdę warto zrozumieć, że kiedy rzeczy wydają się być naprawdę złe, Twoje jeden dzień, Twój jeden poranek, Twój jeden poranek poświęcony pracy powoduje, że wracasz do domu o wiele szczęśliwszy człowiek.
Praca, która nie przynosi zadośćuczynienia, jest niewolnictwem, najgorszym rodzajem niewolnictwa. Przyjemności trzeba szukać tam, gdzie wykonuje się swój obowiązek, a nie poza nim.
Praca, którą wykonujesz zawodowo, powinna być pasją. Dopiero wtedy stajesz się naprawdę wolnym człowiekiem. Jeśli praca nie jest pasją, to jest zniewoleniem.
Daj człowiekowi rybę i nakarmisz go na jeden dzień. Naucz człowieka łowić ryby i zrujnujesz mu życie, bo będzie musiał wstawać o czwartej rano, żeby łowić ryby.
