Praca to coś więcej niż sposób zarobienia na życie. To sposób, na które patrzymy na siebie i na uniwersum.
Praca może być albo początek naszych cierpień, albo początek naszej radości. To od nas zależy, jaki obraz pracy malujemy w naszym umyśle.
Praca, która cieszy, jest jak gra; każde zajęcie, w którym można się wykazać, przemienia trud w radość, niewolę w wolność.
Praca jest największym błogosławieństwem. Nie tylko dostarcza środków do życia, ale daje nam sens i cel. Daje nam też poczucie realizacji i spełnienia, które nic innego nie jest w stanie dać. Dlatego zawsze powinniśmy szanować naszą pracę i pracować z pasją i entuzjazmem, bez względu na to, jak trudne mogą być okoliczności.
Praca jest najcenniejszym bogactwem człowieka. Bez pracy nie ma chleba, ale nie ma też zdrowia, siły, radości, szczęścia. Praca jest najpewniejszym lekiem na większość kłopotów duszy i ciała. Kto się boi pracy, ten boi się życia.
Satysfakcję z pracy dają dwa czynniki. Pierwszy to możliwość zobaczenia efektów naszej pracy. Drugi to poczucie, że nasze działanie ma sens.
Praca od pobudek serca jest najwyższą formą realizacji człowieka, ponieważ poczucie, że jest się potrzebnym i że przyczynia się do poprawy społeczeństwa, jest o wiele bardziej satysfakcjonujące.”
Praca to nie tylko środek do zarobku. To tworzenie, pisanie swojej historii, budowanie relacji, rozwijanie pasji, realizowanie celów, zmienianie świata na lepsze. Dzięki pracy człowiek staje się pełniejszą wersją siebie.
Kiedy pracujesz, regularnie przekraczając swoje granice, nie z powodu konieczności, ale z powodu autentycznej potrzeby, to znaczy, że twoja praca staje się pasją.
W firmach występuje hierarchia. To znaczy prezes zarabia najwięcej, potem dyrektorzy, a na końcu pracownicy. Czyli na końcu ci, bez których by się ta firma w ogóle nie obracała.
