Praca, której się oddajemy, musi być pasją, a nie przymusem. Tylko wtedy, gdy działamy z miłością, z głębokim przekonaniem i zaangażowaniem, osiągamy prawdziwy sukces.
Praca to nie tylko obowiązek, ale także przywilej. To okazja do poznawania, doświadczania sukcesów i nauki. To szansa na odkrywanie swojego potencjału, możliwość rozwoju. Praca to moment, kiedy możemy sprawdzić kondycję naszego charakteru, naszą cierpliwość i zdolność do radzenia sobie z trudnościami.
Sukces to nie klucz do szczęścia. Szczęście to klucz do sukcesu. Jeżeli kochasz to, co robisz, odniesiesz sukces.
Sukces to nie koniec, porażka to nie katastrofa, to jedynie determinacja, że jesteśmy na właściwej drodze. Praca to coś, co dajemy od siebie, ale satysfakcja to coś, co dostajemy w zamian.
Nie wartością skarb polega - tak dalece jak to wynika z moich badań - lecz pracą którą na jego zdobycie trzeba poświęcić.
Praca bez miłości wykańcza człowieka bardzo szybko. Trzeba potrafić poświęcić siebie, trzeba potrafić oddać siebie w ręce miłości. To jest najważniejsze.
Praca będzie wypełniać dużą część twojego życia i jedynym sposobem, aby być naprawdę zadowolonym jest robić to, co uważasz za wielką pracę. A jedyny sposób, aby robić wielką pracę, to kochać to, co robisz. Jeżeli nie znalazłeś tego jeszcze, szukaj dalej. Nie zaspokajaj się. Jak ze wszystkim, co robi problemy serca, będzie cię to także oczekiwało
Praca zbyt często sprawia, że zapominamy o trzech rzeczach: o tym skąd przyszliśmy, dokąd idziemy i przede wszystkim kim jesteśmy.
Człowiek, który nie działa, nie tylko jednak przeszkadza innym; blizny na ciele pracy to jedno, ale blizny na duszy nierobienia, nieodżywienie duszy bezczynnością są straszne.
Praca to najważniejsza rzecz dla człowieka: bez niej, człowiek traci swoje prawa, obumiera. Z każdym dniem ucieka mu jakaś zdolność, każdy kolejny stanowi ubytek, czyli odchodzenie od poziomu świata
