Praca nie jest czymś co się musi robić, kiedy nie chce się robić nic innego. To obowiązek. I trzeba go umieć wypełnić, niezależnie od towarzyszących nam okoliczności.
Praca jest czymś więcej niż tylko środkiem do zarabiania pieniędzy, to sposób na znalezienie siebie we własnych umiejętnościach i darach. A prawdziwą nagrodą jest spełnienie i satysfakcja, które przychodzą z wtajemniczenia się w swoją pracę.
Praca nie jest człowiekiem, jest tylko częścią człowieka. Co więcej, jest poświęcana tylko jednej partii życia człowieka, a nie całemu życiu. Wielu z nas pracuje przy czymś, co nas nie kręci, nie interesuje i nie cieszy.
Powodzenie w danej dziedzinie nie jest kwestią talentu, ale rezultatem stałej, ciężkiej pracy i zrozumienia faktu, że talent bez pracy nie ma żadnej wartości.
Praca jest największym dobrodziejstwem, co jest na świecie, jest czymś w rodzaju zdrowia ducha, zabezpiecza nas przed nudą, złą myślą, jest to najpiękniejsze zająć dla człowieka.
Twoja praca będzie zajmować znaczną część twojego życia, a jedyny sposób na bycie naprawdę zadowolonym jest zrobienie czegoś wspaniałego. A jedynym sposobem na zrobienie czegoś wspaniałego jest kochanie tego co się robi.
Bez muzyki życie byłoby błędem. Każda sztuka, każda filozofia ma na celu zbawić od pracy, tzn. od bezzmyslności, od niewoli.
Praca nie uśmierca. Niepracowanie uśmierca. Kiedy nagle zostajemy pociągnięci na bok i nie mamy złudzenia, że robimy coś strasznie ważnego – bardzo szybko stajemy się starymi, spróchniałymi i śmiertelnymi. Praca to sekwencja. Praca to rytm.
Praca jest najbardziej konkretną formą modlitwy, bo doświadczamy w niej, że rzeczywistość odpowiada na nasze działanie. Jeśli ktoś w niej przeistacza, to przez to właśnie, że zaczyna dostrzegać, jak rzeczywistość przemienia się dzięki jego wysiłkowi.
Praca powinna być w życiu czymś więcej niż koniecznością, powinna być pasją i przyjemnością. Dopiero wtedy daje ona pełne spełnienie i satysfakcję.
