Ilu trzeba prawd, aby powstało kłamstwo?

 Prawda jest jedna, nie ma prawd dla poszczególnych ludzi czy grup społecznych.

 Głęboko wierzę, że prawda jest najważniejszą kwestią dla człowieka, a jednak rozmawia się o niej bardzo niewiele. Jest to najtrudniejsze pytanie, ale my w ogóle go nie poruszamy.

 Bo nie ma nic tak gorzkiego albo tak słodkiego jak prawda.

 Prawda jest jak słońce. Możesz ją schować na trochę, ale nie zniknie. Niezależnie od tego, jak wielokrotnie staramy się ją ukryć pod kocem niewiedzy, fałszu lub zwyczajnego lenistwa, zawsze znajduje sposób, aby wrócić i oświecić ciemność, którą sami stworzyliśmy.

 Może uczciwiej byłoby wyznać całą prawdę, zamiast uciekać za parawan lęków i obaw?

 Te, które zdarzają się tylko raz, zmieniają nas na zawsze: śmierć, miłość, prawda; i trzy z nich są jednym i tym samym.

 Czy można uznać coś za prawdę, jeśli nie ma na to dowodów? A jeśli są dowody, to czy są one wystarczające, aby potwierdzić tę prawdę? A co, jeśli prawda jest nieznośna, czy powinniśmy ją ignorować? Czy prawda może w ogóle być niezrozumiała? Musimy ciągle szukać prawdy i dążyć do jej poznania, bez względu na wszystko.

 Prawda ma tę nieznośną cechę, że czasem rozwiewa złudzenia.

 Prawda zawsze wydaje się klamstwem dla tego, kto żyje w świecie iluzji. Prawda nie jest ani piękna, ani brzydka. Prawda jest prawdą. A my musimy nauczyć się akceptować prawdę taką, jaka jest.

 Prawda jest jak lew. Nie musisz bronić lwa. Wypuść go, a obroni się sam.