Są prawdy, których nie powinno się mówić na głos, ani ...
Są prawdy, których nie powinno się mówić na głos, ani nawet szeptem.
Nigdy nie oszukuj siebie, zamiast tego zrozum to: trudność i ból wiedzy prawdy wynagradza uwolnienie się od kłamstwa.
Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Puść ją wolno - sama się obroni.
Prawda jest jak nałóg. Kiedy raz z nią zetkniesz się na poważnie, kiedy raz poczujesz jej smak, nie jesteś już w stanie żyć inaczej, żyć bez niej. Jak nałóg… powoli, acz nieubłaganie zabija Cię ona, ale nie jesteś w stanie przestać się jej oddawać.
Prawda jest jedna, ale nie zawsze jest ona miła, przyjemna lub łatwa do przyjęcia. Czasami prawda bywa trudna, bolesna, a jednak pozostaje prawdą.
Każdego można ubóstwić i pozbawić praw, ale nikt nie jest w stanie zabrać prawdy, która jest w nas.
Oczekując ciepła drugiej osoby, niekiedy można zamarznąć.
Ciekawość prowadzi przez drogi, które wcześniej były nam zamknięte. Zmusza do zadawania pytań. Gdy przestajesz być ciekawy, przestajesz rozwijać się. Prawda, choć może wydawać się przerażająca, jest w końcu drogą do wolności i ostatecznego pokoju.
W tej chwili jesteśmy zbyt biedni, aby kupować tanie rzeczy. To prawda, której nie znamy, bo jest dla nas niewygodna. Wszystko jest twarde, dopóki nie jest łatwe.
Prawda musi mieć twardą czaszkę, bo wytrzymuje to ciągłe stawianie jej na głowie.
Człowiek, który twierdzi, że zawsze mówi prawdę, jest niewątpliwie kłamcą. Prawda nie jest jednoznaczna, nie jest absolutna. Jest jak światło padające na wielościenny diament. Każda z jego płaszczyzn odbija światło inaczej, każda pokazuje inną fację prawdy.