Prawda według Tolstoja

 Prawda jest jak sztuka - nie jest rzeczą, którą człowiek po prostu zrozumie, ale doświadczeniem, które go zmienia. Nie jest ani statyczna, ani obiektywna. Jest zmienną energią, która tworzy naszą rzeczywistość, zawsze dostosowującą się do naszej percepcji i naszych uczuć.

 Prawda jest jak poezja. A większość ludzi nienawidzi poezji.

 Wszędzie jest tylko prawda, którą jednak trzeba zrozumieć. A że zrozumieć ją jest trudno, trzeba z nią kroczyć ostrożnie.

 "Żadne kłamstwo nie jest bez znaczenia. Każde, nawet najmniejsze, zapada w duszę, robi w niej swoje miejsce i tnie w niej kanały, przez które potem, nie zawsze świadomie, płynie fałsz."

 Oczekując ciepła drugiej osoby, niekiedy można zamarznąć.

 Twój obowiązek jest mówić jak masz co powiedzieć, a nie gdy masz coś do powiedzenia. To jest prawdziwe, nieodłączne znaczenie prawdy.

 Wszystko, co jest proste, jest niewłaściwe. Wszystko, co jest skomplikowane, jest bezużyteczne. Najlepsza jest prawda, która znajduje się pośrodku.

 Prawda nie zawsze jest popularna, ale zawsze jest prawdziwa. I to jest coś, co ludzie docenią, gdy są gotowi słuchać.

 Prawda jest jak słońce, może oślepić nawet najostrożniejszego mężczyznę, lecz nigdy nie ginie w ciemnościach, nawet gdy jest ukryta.

 Dobre zmyślenie zawsze bardziej olśniewa niż odłamek prawdy.