W głąb prawdy

 Prawda jest jak poezja. I większość ludzi nienawidzi poezji.

 Szukanie zrozumienia u innych, jest jak szczanie pod wiatr, Choćbym nie wiem jakbyś się starał i tak zostaniesz olany.

 Dziś brak nam hamulców, a zapie*dalamy w stronę przepaści...

 Ludzie zawsze mówią prawdę. Problem polega na tym, że wszyscy mówią swoją własną prawdę.

 Nawet najgorszą prawdę łatwiej jest znieść niż najbardziej litościwe kłamstwo.

 Mimo że zawsze traktujemy prawdę jako coś absolutnego, to jest jedynie zjawiskiem, które zależy od naszych zasobów umysłowych. Nasz umysł nie poznaje prawdy, lecz ją tworzy.

 Prawda i kłamstwo są jak olej i woda: nie mieszają się. Ale gdy prawda jest zbyt trudna do udźwignięcia, ludzie chcą, aby kłamstwo zastąpiło prawdę.

 Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Puść ją wolno. Ona obroni się sama.

 Jeśli masz wątpliwości – mów prawdę.

 Życie to jest coś więcej niż zwykłe oddychanie. To jest prawda, której wiele osób nie jest w stanie zrozumieć.