Prawda wg Kundera

 Prawda jest jak lew; nie musisz jej bronić. Pozwól jej po prostu na swobodę - sama się obroni.

 Śmiech i dobre słowa, to rzeczy, które nie kosztują, a mogą przynieść wiele szczęścia. Bo prawda jest taka, że szczęście nie polega na posiadaniu, ale na umiejętności cieszenia się tym, co mamy.

 Nie ma powodu, żeby mówić prawdę, kiedy tak łatwo kłamać.

 Głęboko ukorzeniona prawda jest trudna do zrozumienia, bo choć wszyscy widzą, nikt nie zwraca uwagi.

 Błądzić jest rzeczą ludzką. Z człowiekiem zdarza się błądzić, lecz błąd jest prawdą człowieka. Człowiek byłby doskonałym, gdyby nie mylił się, a więc gdyby nie był człowiekiem.

 Przysłuchiwalismy się echem naszych słów, zastanawiając się, nad tym, czego one same o sobie nie wiedzą i co mogą nam o sobie powiedzieć. Na przykład to, że prawda zawsze jest niewygodna.

 Nie da się zataić żadnej prawdy, zawsze jakaś jej cząstka wydostaje się na zewnątrz. Problematem jest tylko to, że poszczególne cząstki prawdy mogą zaprzeczać sobie nawzajem, co doprowadza do chaosu w naszym umyśle.

 Nie ma żadnej idei, żadnej nauki, co by zasługiwały na ofiarę prawdy - są jedynie kłamstwa, które bezkarnie można poświęcić dla prawdy.

 Nie ma nieważnej prawdy - nawet najmniejsza i najbardziej nieznaczna prawda może odmienić życie rzeczy, długą serię zdarzeń i całą ludzkość.

 Prawda jest rzeczą najgłębszą. Spada na dno wszystkiego, co jest. Tak nisko, że nikt niemal nie dociera. I prościej jest żyć w błędzie, niż zstąpić na dno prawdy.