Prawda jest bowiem zawsze konkretna, podczas gdy kłamstwo jest ogromnie abstrakcyjne. Wobec tego, czyż nie jest prawdą, że kłamstwo jest zawsze proste?
Wyrażamy zgodę na fikcyjność i udajemy, że opowiadane wydarzenia naprawdę miały miejsce.
Prawda nie jest zawsze piękna, ani piękne zawsze prawdziwe, ale prawda jest zawsze prawdą, a to jest coś, czego nikt nie może zaprzeczyć. Siła prawdy leży w jej niezmienności, bez względu na to, jak bardzo próbujemy ją zignorować, zniekształcić lub zatuszować.
Prawda nie jest dostępna dla umysłów, które nie mają odwagi doświadczyć wątpliwości i zbadać swoje najgłębsze lęki.
Nie potrafimy
smakować życia, jakie jest, bo jego zwyczajność przegrywa z oglądaną codziennie obietnicą życia,
jakie mogłoby być.
Życie jest tak krótkie, a prawda działa daleko, a trwa tak długo. Trzeba zacząć od razu, mówić ją głośno i otwarcie, a potem trzymać się jej uparcie.
Twój obowiązek jest mówić jak masz co powiedzieć, a nie gdy masz coś do powiedzenia. To jest prawdziwe, nieodłączne znaczenie prawdy.
Ciekawość prowadzi przez drogi, które wcześniej były nam zamknięte. Zmusza do zadawania pytań. Gdy przestajesz być ciekawy, przestajesz rozwijać się. Prawda, choć może wydawać się przerażająca, jest w końcu drogą do wolności i ostatecznego pokoju.
Prawda jest jak kiedyś zanurzysz się w oceanie. Trzeba odwagi, by zanurzyć się głęboko, a kiedy to zrobisz, zobaczysz rzeczy, które większość ludzi nigdy nie zobaczy
Ślepe podążanie za prawdą nie prowadzi do wyzwolenia, podobnie jak niewłaściwe jej zrozumienie. Prawda to nie tylko duchowa ideologia, ale praktyka życiowa. Dążyć do prawdy, to dążyć do głębszego poznania siebie i świata.
