Prawda może być niewygodna, może boleć, ale zawsze otwiera nasze oczy na rzeczywistość. Niezależnie od tego, jak bardzo próbujesz ją ukryć, prawda zawsze wyjdzie na jaw. Prawda jest nieunikniona.
Dłonie są krajobrazem serca.
Prawda jest jak sztuka: nie da się objąć jej monolitycznym spojrzeniem, ani prześledzić jednoznacznie od A do Z. Potrzeba jest ciągłego uznawania jej wielorakich przejawów i podchodzenia do nich z różnych perspektyw.
Pretensje do ludzi powinny umierać wraz z nimi.
Dobro wraca, pamiętaj wróci.
Pomagaj, bądź dobry, daj od siebie wiecej. Nie każdy tą pomoc odwzajemni ale znajdzie sie garstka ludzi co to doceni.
Prawda jest jak ćma. Wolno lata dookoła, ale zawsze ląduje tam, gdzie jest światło. Problem w tym, że nie wszyscy szukają światła.
Ciągle jesteśmy tylko na początku prawdy i pewnie będziemy zawsze na początku. Prawda jest niezgłębiona. Człowiek może tylko pogrążać się w jej głębi.
Prawda zawsze jest gorzka, ale gorzkość nie jest prawdą. Czasem trzeba powiedzieć największe szczere kłamstwo, aby ujawnić największą prawdę.
A praktyka, jak wiadomo, jest najlepszym kryterium prawdy.
Prawda jest zawsze rewolucyjna. Potrafi ona zmienić bieg historii, mimo że jest niewidzialna. Bez prawdy nie ma wolności, bez prawdy nie ma przyszłości.
