Prawda według Jana Pawła II

 Prawda ma moc uzdrawiania.

 Prawda jest taka, że nie zawsze to co mówisz, pokrywa się z tym co myślisz, a co przekreśla twoją wartość, to jeżeli to, co robisz, nie pokrywa się z tym, co powinieneś zrobić.

 Choć i prawda, jest przecież złorzeczeniem, gdy ją kto zjadliwie obwieszcza.

 Prawda jest jak lew; nie trzeba jej bronić. Puśćcie ją wolno; potrafi się bronić sama.

 Nie szukaj szczęścia na zewnątrz, bo jest ono w Tobie. Pisze o nim każda komórka Twego ciała. Żyj zgodnie z prawdą, która wyznaczona jest w Twym sercu, a szczęście zawsze będzie Ci towarzyszyć.

 Świecimy na ziemi prawdą, jak gwiazdy na niebie; nasza jasność jest niewidoczna skoro blisko, a z podziwu jasna, skoro daleko.

 Słowo prawdy jest zawsze w pewien sposób rewolucyjne i zawsze niepokoi ludzi ugruntowanych we własnym przekonaniu o zawsze niezmiennym stanie rzeczy.

 Nigdy nie bój się oznajmić prawdy, ale zanim to uczynisz, upewnij się, że ją znasz.

 Prawda jest jak słońce. Można ją zamknąć za czasem w pudełku, ale zawsze na nowo ucieka i znowu świeci.

 Prawda, to coś więcej, niż suma faktów, to jakiś układ sił, możemy to też nazwać hierarchią. Czyli to, co decyduje o ważności faktów.