Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo woda, której dotknąłeś, przepłynęła. Ciesz się każdą chwilą życia.
Przemijanie jest bezwzględne dla każdego z nas. Wielu z nas postrzega go jako największą dramę życia, ale ja widzę w nim coś pięknego.
Czas najwyższy jest nam zrozumieć, iż to nie my mamy czas, to czas ma nas. Nie mamy od niego nic, oprócz wielkiego daru przemijania. Dlatego warto wykorzystać go jak najlepiej, bo przecież, tylko od nas zależy, czy ten czas będzie nam pamiętać.
Wszystko przemija i błyskawicznie zmienia się, to, co istnieje, pojawia się, by zniknąć, by cokolwiek istniało, musi zniknąć, żeby coś nowego mogło się urodzić.
Życie to krótki, lecz nieustający ciąg chwil, które przemijają. Spoglądanie na przemijanie to jak patrzeć na rzekę, która nieustannie płynie, a jednak nigdy nie jest tą samą rzeką. Powinniśmy doceniać każdą chwilę, bo kiedy już przeminie, nie wróci.
Nie zmarnowałem ani jednego dnia, bo zawsze czułem, że na co dzień przemija czas, a że ja jestem tym czasem, który przemija, to troszczę się o siebie ciągle i ciągle się czuję.
Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny.
Co jest piękne, to jest krótkotrwałe, ale ponieważ jest krótkotrwałe, to jest piękne. Piękność liścia polega na tym, że liść jesienią opada.
Czas jest tym, na czym najbardziej zależy, a jest czymś, czego nie można kupić, nie można go oszukać, nie można go zatrzymać, nie można go odzyskać.
Człowiek nie docenia tego co ma i pragnie coraz więcej. Dopiero gdy straci to co miał zaczyna żałować, że tego nie potrafił docenić...
