Dobrze, że nie ma człowieka ...

 Przyjaciele nie są zainteresowani burzami,które przeżywasz, ale chętnie korzystają z twego statku.

 To pewne, jak to, że woda jest mokra,dni długie,
a przyjaciel zawsze w końcu cię zawiedzie.

 Wiecie kiedy można nazwać ludzi przyjaciółmi? Gdy zapłakany przychodzisz znienacka a oni wiedzą co powiedzieć. Gdy wiedzą kiedy dać Ci kopa, i nie boją się Ci spojrzeć w oczy po powiedzeniu prawdy o wszystkim dookoła. Tacy którzy słysząc o Twoich marzeniach będą Cię wspierać, nieważne jak bardzo nierealne by były. Będą w Ciebie wierzyć, gdy sam w siebie zwątpisz.

 Prawdziwa przyjaźń to nie jednomyślność, ale zgoda co do zasad, to nie brak sporów, ale brak podziałów.

 Nigdy nie zapomnij o tych, którzy byli z tobą, kiedy było ci ciężko.

 Przyjaźń polega na tym, żeby być cicho razem. Wystarczy dzielić chwile, nie jesteśmy sami. Przyjaźń nie polega na tym, żeby patrzeć sobie w oczy, ale żeby patrzeć razem w tym samym kierunku.

 Prawdziwy przyjaciel to ten, który Ci powie
szczerą prawdę, kiedy o to poprosisz,
nawet jeżeli wie, że może Cię to zranić.

 Prawdziwa przyjaźń istnieje wtedy,gdy człowiek nie ma nic,bo wówczas przyjaźń jest jego największym skarbem.

 Cenię tę przyjaźń, która nigdy nie zawodzi, która jest jak cień, zawsze przy tobie, w pełnej słońca i w całkiem ciemnej nocy. Cenię tę przyjaźń, która nie szuka okazji do zdrady, lecz jej unika. Cenię tę przyjaźń, która jest wierna do końca, nawet kiedy bywasz nielojalny.

 Prawdziwy przyjaciel jest kimś, kto wierzy w Ciebie kiedy ty przestajesz wierzyć w samego siebie.