Prawdziwa przyjaźń polega nie tylko na tym, że znamy tajemnicę drugiego człowieka, ale na tym, że pozwala nam ona czuć się swobodnie w jej obecności i pokazywać nasze prawdziwe ja. Prawdziwa przyjaźń nie ocenia, ale zrozumie i podtrzymuje.
Przyjaźń to nie tylko towarzyszenie nam w życiu, to się wtajemniczać, to wyzbywać się jakiegoś kawałka siebie, tworząc miejsce dla kogoś innego. To także zdolność mówienia sobie prawdy. Przede wszystkim prawdy o sobie samym.
Dobry przyjaciel to ten, kto wejdzie, kiedy cała reszta świata wyjdzie. To ten, kto pozostanie, gdy wszyscy odejdą. To ten, kto podniesie Cię, gdy upadniesz. To ten, kto spełnia Twoje oczekiwania, niezależnie od okoliczności.
Przyjaźń, podobnie jak wiara, bywa często obiektem prób i tak jak złoto trzeba ją oczyszczać w ogniu. Bardzo mało jest prawdziwych przyjaciół - tych, którzy są obecni, gdy zaczyna cię spotykać nieszczęście.
Prawdziwa przyjaźń polega nie na tym, żeby patrzeć jeden na drugiego, ale na tego, żeby patrzeć razem w tym samym kierunku.
A friend to all is a friend to noneprzyjaciel wszystkich nie jest niczyim przyjacielem.
Nie ten przyjaciel,
kto współczuje,
a ten kto pomaga.
Przyjaźń to nie tylko wspaniały prezent, lecz także ustawiczna praca.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, aby być nieodłącznym, ale na tym, żeby być w stanie rozdzielić się i nic nie zmieniać.
Przyjaźń jest czymś kruchym i delikatnym niczym porcelana,
jakże przecież cenna. Nie zawsze
przebiega bez starć, drobnych potyczek czy słownych przepychanek. Najważniejsze jednak, by się w tym wszystkim nie zagubić i mimo nieporozumień trwać w tym
pięknym związku.
