Przyjaciel w podróży lepiej, niż ...

 Przyjaźń, jak cenna porcelana, jest wyjątkowo delikatna. Ale raz rozbijana, nigdy nie jest tak samo mocna.

 Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie dzień, nie miesiąc i nie rok. To całe życie. I jeżeli na świecie jest cokolwiek niezmiennego, to tylko Ona. Prawdziwa przyjaźń jest jak zdrowie, jej wartość doceniamy, gdy już jej nie ma.

 "Przyjaciel
To słowo mi odległe
Nie ma już kogoś takiego w moim życiu
Wszyscy mnie zostawili
Teraz płacze
Lecz wiem
Wiem ze nie mogę płakać
Trzeba być silnym
W tym świecie
Nienawiści
Zła
Bólu
Trzeba znosić to czym obarcza nas życie
Jednak to życie jest bardzo brutalne
Strasznie rani
Sprawia wiele bólu
I cierpienia
Nie miejmy żalu do życia
Bo sami kierujemy tym życiem
A także sami wybieramy przyjaciół
I własnie osoba którą sami wybraliśmy nas zraniła"

 Przyjaciel to osoba, której możemy powierzyć całą pewność siebie, kogoś, komu możemy zdradzić nasze ciche niepowodzenia, kogoś, kto doskonale rozumie pendolino w zegarku naszego życia.

 Uległość stwarza przyjaciół, prawda nienawiść.

 Przyjaciele. To dziwne słowo. Znaczące tak dużo, a nawet jednocześnie tak niewiele. To wszystko zależy od kontekstu. To więcej niż słowo. To sprzymierzeniec, partner, kompan do wszystkiego. To ktoś, kto jest zawsze tam gdzie Ty, nawet kiedy nie jest.

 Babcia jest trochę rodzicem, trochę nauczycielem i trochę najlepszym przyjacielem.

 Przyjaźń jest jak delikatny kwiat, potrzebuje opieki, troski i uwagi. To podtrzymujące ramię w trudnych chwilach i uśmiech, kiedy nie ma na co się cieszyć. Przyjaciel to osoba, z którą nie musimy mówić na głos, bo rozumieją nas bez słów.

 Pożycz pieniądze swemu nieprzyjacielowi, a go pozyskasz. Pożycz je przyjacielowi, a go stracisz.

 Kolega wystarczy, aby był dobry. Przyjaciel musi jeszcze być prawdziwy.