Szanują przyjaciół jak pieniądze Żydzi.

 Prawdziwi przyjaciele to ci, którzy przychodzą do nas, gdy reszta świata odchodzi. Dzielą się z nami radością, lecz przede wszystkim smutkiem. Ich obecność pomaga nam przetrwać najtrudniejsze chwile. Prawdziwa przyjaźń nie polega na byciu nierozłącznym, ale na to, że możemy być oddzielni i nic się nie zmieni.

 Prawdziwy przyjaciel to ktoś, kto widzi ból w twoich oczach, podczas kiedy całą reszta wierzy w twój uśmiech na twarzy.

 Chrystus nie nakazał nam być przyjaciółmi - nakazał nam być braćmi.

 Trzy rzeczy nie da się ukryć: kaszel, bieda i miłość. Czwartą z tych rzeczy jest przyjaźń. Przyjacielem nie staje się się od razu. Przyjaźń to nie tylko chwila zauroczenia jak w miłości, to wspólne przeżyte doświadczenia, walka z codziennością, to niekończące się opowieści wieczorami przed snem, to radość z sukcesów drugiej osoby, to wsparcie w trudnych chwilach. Przyjaźń to cennik wartości, które posiadamy.

 Prawdziwa przyjaźń to nie tylko o bliskości w dobrych chwilach, ale też o wsparciu w trudnych momentach. To nie tylko o tym, żeby być obok, ale też o tym, by pomóc wstać, kiedy upadniesz.

 Dobrze, że nie ma człowieka bez wad,
bo taki człowiek nie miałby też przyjaciół.

 Znajomości nie liczy się w latach czy miesiącach. Liczy się w ilości wymienionych słów, przepłakanych razem łez, minut spóźnienia, liczbie hermetycznych żartów, opróżnionych butelek, znaczących spojrzeń, przetańczonych piosenek, zjedzonych frytek, wypitych kaw... Czas tak naprawdę nie ma tu większego znaczenia.

 Dobra rada przyjaciela
jest jak lekarstwo, tym
lepsza im bardziej gorzka.

 Kiedy otworzysz mi drzwi, gdy będę w odległym kraju, będę miał dom. Może nie jest do końca moim, ale zawsze będę tam mile widziany. Pamiętaj o mnie, ponieważ będziesz zawsze w moim sercu, moim najlepszym przyjacielem.

 Przyjaciół można mieć o każdym czasie.Pod warunkiem ze się ich nie potrzebuje.