Jaki dudek, taki czubek.

 Wsie chłopami stoją, nie panami.

 Świat szeroki, a miejsca na nim mało.

 Czy po rusku, czy po prusku, nie ma życia jak w Pułtusku.

 Ukłon niski fałszu bliski.

 Każdy ma jedna duszę i tej strzeże.

 Język i do Rzymu doprowadzi.

 Z upływem czasu nawet najcierpliwszy osioł odczuje, jak ciężar piłuje mu grzbiet.

 Gdzie jest strach, tam i wstyd.

 W koniu wiosna, a pannie ślub wady odkrywa.

 Człowiek codziennie doprowadza swoje włosy do porządku. Dlaczego jednak nie serce?