Nie zawsze msza jak dzwonią.

 Kto milczy mądrze, ten pięknie mówi.

 Nie ma co siać, kiedy czas niedogodny, nie ma co kosić, kiedy zboże niezdrowe. Wszystko ma swój czas, a za cierpliwością i ciężką pracą idą obfite plony.

 Z losami nigdy szlachetny duch nie walczy, tylko co dzień mówi do siebie: jestem stworzony na obraz Boga, jestem prawdziwym pokrewnikiem bóstwa.

 Odrobinkę trzeba by zranić oko i przyjaciela.

 Jaki dzwon, taki dźwięk.

 Już to głód, gdy wilk wilka kąsa.

 Miesiąc długi, wypłata krótka.

 Nawet najcichszy szept staje się głośne echem, kiedy pada w ciszy - zbyt wiele mówimy, zbyt mało słuchamy.

 Nieszczęścia w parze chodzą.

 Góra z górą się nią zejdzie, ale człowiek z człowiekiem zejść się może.