Nie ten szczodry, co dał ...
Nie ten szczodry, co dał dużo, ale ten, co dał ostatni grosz.
Nie szata zdobi człowieka, ale co ma w środku i tym jakim jest człowiekiem dla innych, bez względu na jego pozycję społeczną i materialną.
Brzydzi się jak kot sadłem.
Niedoświadczenie płaci się szkodą.
Nie idzie się za krwią, ale za sercem.
We wsi urzędnik zażywa, pan o niej tylko słychywa.
W długiej mowie lada co się powie.
Najmilsze i najzdrowsze, przecież człeku jest Mazowsze.
Głód i tańca nauczy.
Na dobrego strzelca zwierzyna sama idzie.
Jedna owca parszywa, całe stado zarazi.