Lepszy rydz niż nic.

 Dobre złoto przy cnocie, lepsza cnota przy złocie.

 Koniec języka za przewodnika.

 Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. A kto innemu zgotował piec, sam od niego się grzeje. Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę.

 Nieśmiertelne są tylko rzeczy martwe.

 Im większa jest praca, tym są milsze znoje.

 Świat szeroki, a miejsca na nim mało.

 Gość jest najpierw jak złoto, potem – jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo.

 Kto ziemię w adwencie pruje, ta mu trzy lata choruje.

 Nie każdemu psu Burek.

 Kto po trzeźwemu myśli, po pijanemu powie.