Praca lat skraca.

 Nadzieja umiera ostatnia.

 Już to głód, gdy wilk wilka kąsa.

 Nie ciąży kłoda tysiącowi ludzi.

 Polska cnota: każdemu otworzyć wrota.

 Czas płynie jak woda.

 Cierpliwość jest gorzk, ale jej owoc jest słodki.

 Koza miodu nie pije.

 Datek smaczniejszy, im go kto daje zacniejszy.

 Niebo, ziemia i woda to jest świat. Ale dopiero człowiek i jego uczucia nadają temu świecie wartość, kolor i znaczenie.

 Każdy na własnych barkach ma dźwigać brzemię losu, by nie wiem jak się starał, ma dźwigać na swych barach. Dyskusją się nie paraj, bowiem tu nie masz głosu każdy na własnych barachma dźwigać brzemię losu.