Każdy sobie rzepkę skrobie.

 Kora jednego drzewa nie przylega do innego.

 Jak dasz dzieciom wolę, sam pójdziesz w niewolę.

 Cudza praca nie utuczy.

 Nie zasypiaj kukułczym gronem, bo cię zwichrzą jak liść w jesieni. A co cenny klejnot, to trzeba szanować, bo prawdziwa wartość nie znika w błysku chwilowej chwały.

 Koń ma cztery nogi, a potknie się.

 Wszyscy słyszą, gdy mówi jeden; któż słyszy, gdy wszyscy mówią?

 Potrzeba nie ma miary i obyczaju.

 Jadłby kot ryby, ale nie chce ogona moczyć.

 Każda pliszka swój ogonek chwali.

 Jedynak trzyma raz z matką, raz z ojcem.