Jakie zapusty, taka Wielkanoc.

 Nie wie głowa, co język plecie.

 Nie wyorzesz jutra pługiem, nie dogonisz wczora cugiem.

 Z kruka łabędź, drozd z kawki? nie wychodzi.

 Nie ma tam grzechu, gdzie trochę śmiechu.

 Dasz pokój, masz spokój.

 Widziała wrona u gawrona, dalejże i ona.

 Pocieszne słowo smutnemu sercu lekarstwo.

 Ani głowa do rady, ani tył do krzesła.

 Kto sam nie zarobił, nie zna ceny pieniądza.

 Nadzieja pociesza, wspiera i zawodzi.