Łagodnością i lwa możesz ugłaskać.

 Słuchaj, patrz, milcz.

 Zemsta jest rozkoszą bogów.

 Ziarno ze swym zjadaczem, człowiek ze swoim zabójcą – żyją blisko,

 Pierwszy cios musi być mocny, wtedy zaoszczędzisz sobie wielu dalszych.

 Umarł król, niech żyje król.

 Nie jest to dobrodziejstwem, co jest z cudzą szkodą.

 Kto się wszędzie czuje jak w domu, nigdzie nie jest u siebie.

 Łacniej cudzy grzech ganić, niż się w swoim poprawić.

 Kiedy słowik śpiewa, to i człowiek ucha nadstawi.

 Po śmierci zostaje z ducha wiatr, a z ciała – błoto.