Droga do prawdy wiedzie przez błędy.
Garb szpeci człowieka, ale zdobi wielbłąda.
Ofiara, choć w progu, jest przyjemna Bogu.
Nie dał Pan Bóg świni rogów, bo by cały świat zabodła.
Kto ma sumienie w duszy, ten cudzego nie ruszy.
Tam ciepło, gdzie pieką.
Co kto zasiał, to sprząta. Kto kopał dół – wpadał do niego. Czas pokazuje prawdę, mówi: „Oto twój przyjaciel”.
Co rok, to prorok.
Staremu wino mlekiem, młodemu miodem.
Pochlebca wszystko chwali.
