Nie mierz innych swoją miarką, bo każdy ma na swoje barki tyle, ile może udźwignąć. A gdy ktoś uważa, że pomoże drugiemu, podchodząc do życia z jego miarą, może go tylko zniszczyć.
To przysłowie przypomina nam o osobistej autonomii i różnorodności doświadczeń życiowych. Autor cytuje tradycyjne polskie przysłowie, podkreślając, że nie powinniśmy oceniać innych według naszych oczekiwań i standardów.
Pchła, to najwierniejsza towarzyszka, i na morzu człowieka nie opuści.
Kto ma Boga, ten ma wiarę, a kto ma prawo, ten ma papiery.
Nie odsuwaj od ust mięsa wtedy, kiedy jest ono twoim pokarmem.
Gdy spotkasz hienę, wiadomo, że zjadła owcę.
Zaproś sytego, wyproś nienasyconego.
Bóg daje nam pokarm, ale go już nie gotuje.
Gdy zbyt pełno w czarce – łatwo o przelanie.
I przy liliach pokrzywy się rodzą.
Człowiek nie jest władcą wszechświata, lecz tylko jego częścią. Powinien zatem żyć w zgodzie z naturą, szanując ją i chroniąc dla przyszłych pokoleń.
Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje.
