Nie mierz innych swoją miarką, bo każdy ma na swoje barki tyle, ile może udźwignąć. A gdy ktoś uważa, że pomoże drugiemu, podchodząc do życia z jego miarą, może go tylko zniszczyć.
To przysłowie przypomina nam o osobistej autonomii i różnorodności doświadczeń życiowych. Autor cytuje tradycyjne polskie przysłowie, podkreślając, że nie powinniśmy oceniać innych według naszych oczekiwań i standardów.
Jak się kto przyłoży, to mu i w piekle niezgorzej.
Lach bez konia jak ciało bez duszy.
Wierzyć człowiekowi to garścią nabierać wodę.
Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. Strzeż się, aby nie stać się ofiarą swojego zła.
Co spóźni godzina, lata nie zagoją.
Wierz, ale wiedz komu.
Im lepszy koń, tym na niego więcej nakładają.
Wybiera się przyjaciół, rodziny się nie wybiera.
Jedno słońce dość na niebie.
Nie jeden dzień ciepły czyni wiosnę po zimie.
