Dum loquimur, fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero. Gdy mówimy, zawiśla zazdrość ucieka: korzystaj z dnia, nie ufaj jutru zbytnio.
Cicer cum caulegroch z kapustą
Absterget Deus omnem lacrimam ab oculisi otrze Bóg z ich oczu wszelką łzę.
Boss lassus fortius figit pedemzmęczony wół szybciej pracuje.
Audacter calumniare, semper aliquid haeret. Szczerze oskarżaj, zawsze coś zostanie.
Conflabunt gladios suos in vomeresprzekują swoje miecze na lemiesze.
Non scholae sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia uczymy się – ta sentencja łacińska podkreśla fakt, że celem nauki nie jest zdobywanie wiedzy dla samej wiedzy, ale dla praktycznego wykorzystania jej w życiu.
Poetae nascuntur, oratores fiuntpoetami się rodzą, mówcami zostają.
Nomina sunt odiosanie należy wymieniać nazwisk.
Dum spiro, spero, dum spero, amo; dum amo, vivo. Dum vivo, scribo, dum scribo, degustatori mortis sum. Ubi cessavi, desinam.
