Kiedy chcę być dla kogoś miła, zwyczajnie się nie odzywam.

 Kiedy się zakochasz, nic, co było wcześniej, nie jest już ważne, żadne wcześniejsze relacje cię nie interesują, nic nie może cię zatrzymać.

 Życie to ciągła nauka. Czasem wydaje się, że już wszystko wiemy, ale zawsze jest coś nowego do odkrycia. W każdym doświadczeniu kryje się nowa lekcja.

 Jeśli coś łączy różne światy, to tylko poezja. No, może jeszcze muzyka.

 Jedni mówili jej "Nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki", inni że "Stara miłość nie rdzewieje", a ja mówię po prostu "W życiu bowiem istnieją rzeczy, o które warto walczyć do samego końca".

 Odległość sprawia, że doceniamy każdy
najmniejszy gest drugiego człowieka.

 Nie jestem "wszyscy" i nie mam na imię "każdy". Nie muszę robić tego co "inni".

 Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, co ci się trafi. Możesz dostać mleczny pralinek lub gorzką wiśniówkę. Co jednak najważniejsze, nawet najgorzka czekolada może być słodka w smaku, jeśli nauczysz się ją doceniać.

 Człowieka nie poznasz po tym co robi przy innych, lecz po tym jak zachowuje się w samotności.

 Z czasem potrzebujemy dłoni. Nie pieniędzy, telewizorów, domu, auta czy też lepszej pracy. Przychodzi moment, że cała egzystencja sprowadzać się będzie do dłoni drugiego człowieka, do jego obecności. Pozornie proste i banalne.

 Nie rzucaj mi kłód pod nogi, bo nie wiadomo, czy nie potknę się kiedyś o jedną z nich biegnąc, by ratować Ci życie.