Ludzie zapomną o tym, co powiedziałeś, ludzie zapomną o tym, ...

 Mechanizmy ochronne zapomnienia chętnie przyjmują strukturę labiryntu.

 Co u mnie? Jak zwykle, coś się sypie, koś się kłóci, ktoś się czepia, ktoś przychodzi. Ja zostaję.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, lecz rzeczywistością do doświadczenia. Większość z nas jest tak pogrążona w codziennych obowiązkach, że gubi sens istnienia.

 Najważniejsze jest to, co jest w sercu człowieka, a nie to, co na ulicy. Człowiek może być bogaty, ale jeśli nie ma w sercu miłości, jest biedny.

 Nie zawsze to, co przychodzi łatwo i szybko, jest najlepsze. Pracuj ciężko. Wielkość przychodzi z ciężkiej pracy i wytrwałości.

 Nie wystarczy kochać dziecko, trzeba umieć robić interesujące rzeczy. Ryzykować. Iść na przekór czasu. Obiecywać i dotrzymywać obietnic. Nie wystarczy żyć, trzeba umieć czekać.

 Bywa, że widzisz człowieka i wiesz, że to ten, którego szukałaś całe życie. A jego to wali, gdyż idzie po chleb.

 Nie umiem prosto z mostu powiedzieć "kocham". Dla mnie to jak skok z krzesła z pętlą na szyi. Za dużo było ucieczek, śmiechu, albo "spierdalaj" w odpowiedzi.

 By poznać drugiego człowieka, wystarczy tylko raz zrobić coś wbrew jego woli.

 Myślę, że najwspanialsze wspomnienia związane są z najbardziej nieprawdopodobnymi miejscami. To dowodzi, że spontaniczność jest bardziej satysfakcjonująca niż skrupulatnie zaplanowane życie. Drobiazgowo zaplanowane cokolwiek.