Zbyt często nie sięgamy po to, czego chcemy, tylko bierzemy to, co jest. Rozkładamy ręce i mówimy „tak wyszło”. Nie walczymy o lepszą pracę, nie naprawiamy związków – siadamy na dupie i narzekamy. Boimy się ryzyka, zmian, boimy się żyć, szukamy wiecznych wymówek. Czasem dobrze się wypierdolić, żeby potem wstać i być silniejszym. Zacząć żyć po swojemu.
Jak uchronić się przed niszczącą nieobecnością światła?
Zawsze warto walczyć o to, co się kocha i o tych, których się kocha.
- Świat się wtedy Pani nie załamał?
- Załamał kompletnie. Ale człowiek trochę te ruiny przydepcze i ruszy dalej.
Nigdy nie jest za późno, żeby stać się tym, kim chcemy być. Nie musi istnieć granica czasu, zaczynaj od siebie, zawsze. Zmieniaj się, jeśli czujesz, że to właściwe. Zostań chłopcem, który dawał kwiaty, zamiast przekleństw. Zostań człowiekiem, który bada, zamiast zniszczyć.
Błogosławiony ten, który śmieje się z samego siebie, albowiem będzie miał ubaw do końca życia.
Nie bój się wolno iść naprzód, bój się tylko stać w miejscu.
Actions speak louder than words.
Człowiek jest najpiękniejszy, gdy prawdziwie docenia siebie i zdaje sobie sprawę z własnej wartości. To piękno zawsze jest widoczne na zewnątrz.
Życie, życie, nie jesteś niczym innym jak błyskiem, nieuchwytnym błyskiem, którego pełnego poznania pragnie serce.
