Moc Wiary

 I przyszła taka jakaś dziwna tęsknota. Łajdacza nieproszona. Za czymś, co jeszcze się nie zaczęło. Za smakiem, którego nie zdążyły poznać usta. Za dłonią, w której nie znalazła się dłoń. Za zapachem, który nie obiegał serca.

 Szukajcie przystani miłości.

 Wielkie grzechy szybko się zapomina.
To te małe nie dają ci spać po nocach.

 Największym błędem człowieka jest przekonanie, że ma jeszcze dużo czasu na naprawdę błędów.

 Cierpienie jest częścią naszego wzrostu. Bez niego, nie doświadczalibyśmy pół tonacji życia, nie rozumielibyśmy, co to znaczy być silnym, co to znaczy istnieć.

 Najgorszy moment przychodzi wtedy, kiedy uzmysławiasz sobie, jak bardzo wszystko nie jest okej. Jak bardzo okłamujesz samą siebie, jak bardzo nie chcesz widzieć tego co się dzieje w okół. Jak przekłamujesz wszystkie fakty i sprowadzasz je do wersji wygodnej. Żeby tylko nie bolało, żeby tylko nie myśleć. I ogarnia Cię niespotykana samotność, otępienie. Nie możesz z nikim o tym pogadać, nie możesz nawet wyjść na papierosa i o tym pomilczeć. Jesteś sam ze sobą i tym co zjada Cię od środka.

 Zawsze, kiedy myślisz, że walka jest już stracona, pamiętaj, że jak długo walczysz, nie jesteś przegrany. Dopiero gdy zrezygnujesz, stajesz się przegranym.

 Nie bądź jak pszczółka, która gromadzi miód tylko dla innych. Wykorzystaj swoje talenty, aby zyskać korzyści dla siebie, ale pamiętaj, że największą satysfakcję przynosi dzielenie się tym, co mamy z innymi.

 Umiera się na wiele sposobów: z miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze zmęczenia, z nudów, ze strachu... Umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiaru pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem.

 Większość ludzi nie jest antyspołeczna. Przeważnie osoby uważane za odludków decydują się na samotność, ponieważ nienawidzą spędzać na siłę czasu z głupimi ludźmi.