Świat to współzawodnictwo.

 Świat cierpi na brak mężczyzn, szczególnie tych, którzy są cokolwiek warci.

 Dziwnie jest zorganizowany ten świat.
Za mało w nim radości, za dużo ironii.

 Stale jesteśmy w domu, ale nigdy w nim nie jesteśmy całkowicie. Najpiękniejsze miejsca na świecie nie są ani w innych krajach, ani na innych kontynentach: są w naszej duszy.

 Nic, na tym świecie nie zdarza się tak akurat, jak byśmy pragnęli.

 Nie ma już narodów Zamierzchłych Wschodów i Zachodów, Południa i Północy - tylko jednośc wykonuje prace wszechświata.

 Świat nie jest ani dobry, ani zły, ani prawdziwy, ani fałszywy; obecny jest zarówno dla dobrego, jak i dla złego, zarówno dla prawdy, jak i fałszu.

 Ludzie nie zdają sobie sprawy, jak piękny jest nasz świat. Nie dostrzegają go, ponieważ zbyt wiele czasu spędzają zaślepieni swoją codzienną rutyną. Świat jest jak wielki obraz - aby go docenić, trzeba się cofnąć i spojrzeć na niego z dystansu.

 Świat, który widzimy z zewnątrz, jest odzwierciedleniem świata, który mamy wewnątrz nas. Nie jesteśmy odseparowani od świata, lecz jesteśmy częścią niego, i nasze działania mają wpływ na całość.

 Żyjemy jednak w świecie rozczarowań, gryp i reumatyzmów.

 To znamienne, że jeśli człowiek zdecyduje się zrobić coś dobrego, cały świat wydaje się ładniejszy.