To były czasy
Najtrudniej jest zrozumieć, że nasz świat nie jest wieczny. Że słońce, które wschodzi każdego dnia, kiedyś zgasi swoje światło. Że góry, które wydają się niezniszczalne, kiedyś kopną. Że miłość, która wydaje się wieczna, może zniknąć.
Kiedy przychodzi na świat nowa myśl, spogląda na niego z aspektu absoluciej nowości. Zawsze pojawia się nagle, spontanicznie, niezależnie. I nie zawodzi, bo niesie ze sobą własny umysł.
Widzimy świat nie takim, jakim jest, ale takim, jakimi jesteśmy. Nasze postrzeganie jest naszym oknem na świat, ale pamiętajmy, że okno można otworzyć, zamknąć, wyczyścić czy nawet zasłonić. To, jak go używamy, zależy tylko od nas.
Świat cały jest jedną wielką ironią. Słońce nadchodzi kiedy jej nie oczekujemy, potem spada kometa kiedy jesteśmy pełni szczęścia.
Najłatwiejsza to w świecie rzecz, nadawać sobie pozory posiadania wielkiej tajemnicy.
Nigdy nie przestawaj się uczyć, bo życie nigdy nie przestaje być nauczycielem.
Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Trzeba najpierw przemyśleć świat, zanim zechce się go zmieniać.
Wszystko, co naprawdę chcemy zrozumieć, powinniśmy umieć objaśnić dziecku. Twój świat to coś, co tworzysz sam dla siebie. Świat jest piękny tylko dla tych, którzy potrafią go zobaczyć takim, jakim jest naprawdę.
