Gdziekolwiek jesteś, jesteś jednocześnie i poza swoim światem, jesteś gdzieś na zewnątrz, co sprawia, że można się dostać do środka jedynie ze świata, który jest zewnętrzny.
Świat, który nie jest naszym domem, a wygnaniem. Świat, który nie jest ziemią obiecaną, lecz pustynią. Świat, który jest królewstwem śmierci, a nie królewstwem życia.
Nie do opisania są uroki i dziwy świata.
Spróbuj spojrzeć na świat w odmienny sposób. Poszukiwanie harmonii w chaosie to coś więcej, niż gonienie za złudzeniami. To jest prawdziwa sztuka życia, której należy się nauczyć, zanim zrozumiesz, jak wielki jest świat i jak dużo ma do zaoferowania.
Świat to książka i ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Świat jest pełen piękna, które jest niezauważane przez tych, którzy nie patrzą wystarczająco głęboko, dostrzegając jedynie powierzchowność i atomy, a nie prawdziwe istoty.
Widocznie dzisiaj cały świat żyje urojeniami.
Dla śmiałka każda krawędź jest początkiem, o którym nie wie ten, kto stoi pośrodku, wśród tłumu z tłumem za plecami i tłumem przed oczami.
Świat nie jest wcale tak zaprojektowany. Ludzie mają zwyczaj mówienia o świecie jako o maszynie, ale to jest kłopotliwe. Zwierzęta nie są maszynami. Ptaki nie są maszynami, ryby nie są maszynami.
Kto wie, może oczekiwanie należy do natury widnokręgu.
