Są dwa sposoby na patrzenie na świat. Jeden mówi, że nic nie jest cudem. Drugi mówi, że cudem jest wszystko.
Wszystko, co widzisz na świecie, jest stworzone przez człowieka, który odważył się zdobyć więcej, niż myślał, że jest możliwe. Nie bój się marzyć i dążyć do celu.
Zrozumienie świata nie polega na przetwarzaniu kił pikseli przez nasze oczy, ale na zinterpretowaniu i zrozumieniu kruchych sygnałów, które otrzymuje nasz umysł.
Dziwnie jest zorganizowany ten świat. Za mało w nim radości, za dużo ironii.
Świat jest najpiękniejszą z książek, lecz nic nie jest w nim tak pełne blasku i tajemniczej mocy, jak człowiek istotą swoją zdolną pojąć i odczuć tę księgę.
Dopóki nie zrozumiesz, że świat jest tylko namiastką prawdy, nie zdołasz spojrzeć w głąb siebie. Nie zrozumiesz wszystkiego póki nie rozumiesz samego siebie.
W jednym ziarenku piasku jest świat. W jednej dzikiej kwiatowej roślinie jest niebo. Świat w naszej dłoni, a niebo w naszym oku, nieskończoność w dłoni naszej ręki.
Istnieje tylko jeden kąt wszechświata, który zdołasz na pewno ulepszyć, a jest nim twoje własne ja. Nie masz pewności co do reszty, ale na to masz całkowite moce. Spróbuj wiec doskonalić rudamente na tyle, aby cały wszechświat mógł być z tego powodu dumni.
Czekolada nie zadaje pytań. Czekolada rozumie.
Świat zawsze był i jest tajemnicą. Nic go nie wyjaśnia, a wszystko wyjaśnia. Jest czarodziejskim ogrodem pełnym cudów. Nie jesteś w nim gościem, ty nim jesteś.
